Тайёр кардани соҳиби холӣ

Воденди, манзилаи мухимие, ки дар тайёр кардани механизмҳо ва дастгоҳҳо истифода мешавад, варақаи наслдор ва дилхоҳ мебошад. Варақаи наслдор, ки дар тарзи англисии spring retaining washer номида мешавад, чун воситае барои нигоҳ доштани механикҳои гуногун, сохтор ва пайвандони гуногун ба туфайли хосияти хосии худ, ки дорои як хати воситаӣ аст, ҷаҳонро мунтазам иваз намуда истодааст.

Варақаи наслдор маъмулан аз металли шустуҷӯ ва ё маводи пластикии хосе сохта шудааст, ки дорои хосияти кати дишакӣ мебошад. Ин хосияти кати дишакӣ вобаста ба шакли он ва зичии мавод, ки барои сохти он истифода мешавад, қарор дорад. Ин воситаи нафасгӣ дар назорат ва устувории механизмҳо дар баробари дигар компоненти механикӣ кӯмак мекунад.

Варақаи наслдор не фақат муҳим аст, балки он барои ҷаҳони инжиниринг ва насб муҳим аст. Масалан, вақте ки мо ҳар чӣ бештар автоматизатсияро маркази диққат қарор медем, нигораҳои механикӣ ва ҳаргуна дастгоҳе, ки бо онҳо роҳ ҳилла мекунанд, дар пинҳонкорӣ ва эътимоднокӣ баробар рақс мекунанд. Варақаи наслдор, чун ягон қисме, ки тавассути хосияти механикӣ дар даврҳои гиёҳи комплектӣ дуруст насб намешавад, метавонад тамоми сохторро осеб расонад.

Агар ба назар гирем, ки чӣ гуна варақаҳои наслдор метавонад мувофиқи эҳтиёҷоти шиддати тревизопонакӣ таҳия карда шаванд, ин ҳадис моро на танҳо дар баробари такрори дониши муҳандисии, балки дар ҷомеаи иҷтимоӣ ва эҳтиёҷоти инсонӣ нигоҳ медорад. Сохт ва фаъолияти ин восита бояд хеле муҳиму зарурӣ бошад, Зеро ҳадди назар накарда, мӯҳлати хидматнокии мардум ва дастгоҳҳо бо роҳи насб кардан, риояи қоидаҳои санъат ва худаш ба шиддати механикӣ бастагӣ дорад.

Варақаи наслдор дорои се намуди маъруфи истифодаи механикӣ мебошад. Аввалан, баъзеи онҳо дар механизмҳои вазнин, манзилҳои механикӣ ва вазнҳои ками марказӣ дар тарзҳои гуногуни рушди рухсанг истифода мешаванд. Дуюм, дар механизмҳое, ки халалнаки онҳо бо осон нестанд, истифодаи варақаҳои наслдор имкон медиҳад, ки андозаи насбкамӣ ва маҳдудиятҳо баробар бошанд. Саввум, дар тарҳҳои кўтоҳ ва ивазкунанда, тоосаи шиддат ва ивазкунанда кӯмак мекунад.

Варақаи наслдор, бо вуҷуди расми оддии он, муайянкунандаи сифати механизмҳо ва хидматрасонии устувортарини онҳо мебошад. Он барои ҳамзамонӣ ба ҷараёнҳои гуногуне, ки парвонаи миллати навин ва бозсозии ин жийрави, беназир ва хос ба назар мерасад.